“Mijn lijf, mijn leven, mijn keuze”
Hoe afhankelijk ik ook ben van medicijnen of andere zorg, ik wil mijn eigen keuzes blijven maken. Maar eigen keuzes maken is niet altijd makkelijk. Als patiënt heb ik een kwetsbare positie.
Zo heb ik vaak keuzes moeten maken op momenten dat ik ziek was. Moe, niet helder kunnen nadenken, pijn en andere ongemakken – de omstandigheden voor goede keuzes zijn vaak niet ideaal.
Sommige keuzes confronteren me met mijn eigen kwetsbaarheid of zelfs sterfelijkheid. Hoe laat ik me niet leiden door angst zonder in ontkenning te schieten?
Een andere hindernis zijn zorgverleners. Met de beste bedoelingen hebben zij hun eigen opvattingen over wat goed is voor mij. Helaas ben ik het daar niet altijd mee eens.
En dan zijn er ook nog een partner en kinderen in het spel, financiële afwegingen, praktische bezwaren. Kortom: genoeg om voorlopig niet uitverteld te zijn!