In dit artikel leg ik uit waarom je je eigen verwijsbrief schrijven een goed idee is en hoe je dat kunt aanpakken.

Waarom je eigen verwijsbrief?

Als je huisarts er niet uit komt, stuurt hij of zij je door naar een specialist. De huisarts schrijft een verwijsbrief waarin staat wat er aan de hand is en welke vraag de huisarts heeft aan de specialist.

Waarom zou je nog een tweede, eigen verwijsbrief schijven? Daar zijn vijf goede redenen voor:

1. Van, voor en door jezelf: door zelf je probleem en je vragen te formuleren blijft het proces van, voor en door jou.
2. Juiste en complete informatie: als je de verwijsbrieven van je huisarts gelezen hebt, heb je gezien dat er altijd iets ontbreekt of niet klopt.
3. Efficiëntie: laten lezen gaat sneller dan vertellen en uitvragen. De tijd is beperkt, dus gebruik hem optimaal;
4. Lastige dingen opschrijven is makkelijker dan hardop zeggen: veel mensen vinden het lastig om hardop te zeggen waarvoor ze bang zijn of om gênante zaken rond poep, pies of seks te bespreken.
5. Beeldvorming: met een eigen verwijsbrief zet je jezelf neer als volwaardig partner in je eigen zorg.

De inhoud van je eigen verwijsbrief

In je eigen verwijsbrief laat je vijf dingen aan bod komen.

1. Jouw probleem of klacht

Schrijf op wat je probleem is en welke klachten je hebt en wat de impact daarvan is op je leven. Probeert dat zo duidelijk mogelijk te doen. Denk daarbij aan:

• hoe lang je ergens last van hebt (“drie maanden”);
• hoe erg het is (“ik kan maximaal 500 meter lopen”);
• wat het verschil is met voor de klachten ontstonden of verergerden;

Schrijf ook op wat de impact op je leven is. Daardoor maak je duidelijk dat je probleem dringend en belangrijk is. Dit is vooral belangrijk bij zaken als vermoeidheid, pijn of concentratieproblemen. Schrijf bijvoorbeeld:

• ik slaap 12 uur per nacht en ben nog niet uitgerust;
• ik raak steeds de draad kwijt bij wat ik lees. Het ochtendrapport las ik vroeger in tien minuten. Nu ben ik vaak na een half uur nog niet klaar.

Bij vage of wisselende klachten kan het helpen om een paar weken een dagboek bij te houden en dat als bijlage bij de brief te doen.

2. Jouw gebruiksaanwijzing

Mensen hebben verschillende communicatiestijlen en gaan op verschillende manieren om met onzekerheid en angst. Door te laten weten hoe jij graag benaderd wilt worden, verhoog je de kans om zo benaderd te worden.

Denk bijvoorbeeld aan:

• Wil je graag weten waar de specialist aan denkt of wil je alleen de conclusie horen?
• Hou je van een zakelijke benadering of verwacht je een empathische houding?
• Wat stelt jou gerust? Feiten of geruststellende woorden?

Heb je eerder nare ervaringen gehad? Noem die ook, en ook hoe anderen hier het beste mee om kunnen gaan.

3. Jouw vermoedens, angsten en zorgen

Wat denk je dat er aan de hand is? Waar maak je je het meeste zorgen over? Laat de specialist niet raden, maar benoem het.

Angst is een slechte raadgever. Ben je bang voor een ziekte, zie je op tegen een onderzoek of maak je je zorgen over zaken thuis, vertel dat dan meteen in je verwijsbrief.

Denk niet dat een arts dat automatisch begrijpt of aanvoelt. Hoe beter ze snappen waar jij bang voor bent, hoe beter ze op jou af kunnen stemmen.

4. Jouw data

Welke medische informatie heeft de specialist nodig om jou goed te kunnen helpen? Denk hierbij aan:

• ziektes
• medicijnen
• labuitslagen
• erfelijke ziekten in de familie
• …

Dat staat toch in de verwijsbrief van de huisarts? Als het goed is wel, maar de praktijk is vaak anders. Lees wat er in de verwijsbrief van je huisarts staat en vul aan waar nodig.

5. Jouw succescriteria

Kinderen die vragen worden overgeslagen. Kreeg je dat vroeger ook te horen? Het is precies andersom: je krijgt wat je vraagt. Dus schrijf op waarmee jij in elk geval naar huis wilt gaan.

Wanneer ben jij na afloop tevreden? Wil je een bepaald onderzoek? Of is het vooral belangrijk om vertrouwen op te bouwen? Zijn er bepaalde vragen waar je beslist een antwoord op wilt?

Een eerste consult is vaak precies dat: een eerste in een reeks. Voor een diagnose en een behandelplan is meestal meer nodig dan één gesprek. Het gaat daarom echt om wat dit gesprek in jouw ogen geslaagd maakt.

Hoe gebruik je de verwijsbrief?

Je eigen verwijsbrief is klaar. De eerste winst heb je al binnen: je hebt alles zelf uitstekend op een rijtje. Dit gaat je helpen in het gesprek. Hoe nu verder. Wanneer en hoe krijg je de verwijsbrief bij de specialist?

Het makkelijkste is om een printje mee te nemen naar het gesprek. Digitaal communiceren is vaak nog niet mogelijk, en al helemaal niet voor het eerste gesprek.

Als je je bij een balie moet melden, kun je je verwijsbrief daar afgeven. “Ik heb zelf een verwijsbrief geschreven en ik wil graag dat de dokter die leest voor ons gesprek.”

Je kunt ook het gesprek openen met het overhandigen van je eigen verwijsbrief: “Ik heb zelf een verwijsbrief geschreven. Daarin leg ik precies uit wat mijn probleem is en wat ik van u wil. Ik laat hem u eerst graag lezen.”

En daarna?

Daarna heb je een goed gesprek. Grote kans dat je brief ingescand in de je dossier beland.

Heb jij je eigen verwijsbrief geschreven? Ik vind het heel fijn als je laat weten wat dat je heeft opgeleverd.

versie 1.0 – 11 december 2019