Onbegrip. Daar lopen mensen die chronisch vermoeid zijn vaak tegen aan. Als andere mensen toch eens begrepen wat je nodig hebt… Dat zou fijn zijn, toch? Deze week had ik een ervaring waardoor ik snakte naar onbegrip.

Een wandelafspraak

In deze tijd maak ik veel wandelafspraken. Beweging, buitenlucht, even in een andere omgeving zijn, en een goed live gesprek – allemaal goed voor mijn energie!

Deze gesprekspartner had mijn boek gelezen. Hij had goed begrepen dat mijn energie eerder op is dan de zijne. “Niet te ver voor jou, hoor, niet te ver.” stelde hij mij gerust. Op mijn beurt probeerde ik hem gerust te stellen: “Een uur is geen probleem. Laten we gaan!”.

Tijdens de wandeling kwam hij er een paar keer op terug. “Laten we hier links gaan, dan wordt het niet te ver voor jou.”.

Eerlijk gezegd vond ik dit helemaal niet fijn. Ik ken mijn grenzen, respecteer ze en kan dat ook naar andere mensen toe prima bewaken. Ik voel mij competent.

Zijn benadering was niet alleen onnodig beperkend, ik kreeg het gevoel dat ik zelf niet competent was om voor mezelf te zorgen. Ongetwijfeld niet zijn bedoeling, maar dit effect had het wel.

Zelf kunnen is heerlijk

Dingen zelf kunnen én doen is heerlijk. Ik voel me niet machteloos, afhankelijk of incompetent door mijn beperkingen. Ik voel me meestal prima in control, competent en onafhankelijk. En dat gevoel laat ik me niet afnemen!

Wil jij leren je grenzen zelf te bewaken? Kun je daarbij een steuntje in de rug gebruiken? Een van de negen modules van de online training ‘Energiek leven en werken’ gaat helemaal over grenzen herkennen, ze bewaken en er soms expres over heen gaan.