Als ik een ding geleerd heb de afgelopen jaren, is het mijn grenzen respecteren. Meer doen dan ik kan leidt tot een negatieve spiraal van steeds minder energie. Wat niet gaat, gaat niet. En wat gaat, wil ik niet missen. Balanceren is een kunst die ik heb geperfectioneerd. Dacht ik. Tot de scholen weer gesloten waren en ik helemaal geen zin had in thuisonderwijs. Voor Hersenstichting schreef ik er dit gastblog over.