“Je moet ermee leren leven”. Zo’n opmerking waar ik niets mee kan. Alsof het een kwestie is van even door de zure appel heen bijten en dan is het klaar. Je bent nooit klaar met leren leven met energiebeperkingen en NAH. Dat geldt ook voor de mensen om je heen. Voor de Hersenstichting schreef ik er dit gastblog over.
