Deze vraag kreeg ik zaterdag tijdens het festival voor levenskunst. Waar zie jij jouw energiebeperkingen terug in jouw leven? Ik vond dat een moeilijke vraag. Het antwoord is: “Overal en nergens en ik weet niet eens meer altijd waar dat is.”

Overal…

Mijn man en ik hebben de taken thuis verdeeld op mijn energie, talent en voorkeur. In die volgorde. Structureel.

Als ik ’s avonds iets heb, plan ik de ochtend erna vrij. Soms plan ik meerdere dagen vrij. Als we een weekmenu maken, en we voorzien een dag dat ik oververmoeid thuiskom als mijn man laat thuis is, dan krijgt onze dochter de taak die dag te koken.

Voor situaties die vaker voorkomen hebben we een plan B klaarliggen. Ik app bijvoorbeeld regelmatig ’s nachts mijn man: ‘slechte nacht, laat me maar slapen’.

Zomaar een slechte dag gebeurt ook. Dan kruip ik in bed en ga slapen. Man en kinderen gaan gewoon door met waar ze mee bezig waren.

De strategieën uit ‘Energiek leven’ pas ik alle dagen toe. Toen ik zaterdag thuis kwam, was mijn hoofd overprikkeld: muziek tijdens het festival, drukke treinen naar huis. Thuis val ik dan in het avondprogramma. Dan komt mijn hoofd niet tot rust. Dus ging ik nog blokje om. Dochter mee, een traag één op één gesprek lukt wel. In de buitenlucht, met minder prikkels, in beweging ontspant mijn hoofd beter en dan gaat het snel weer de goede kant op.

… en nergens

Of het nu gaat om werk, ouderschap of huishouden, mijn energiebeperking heeft invloed op hoe ik dat doe. Voor ons is dat gewoon. Het is onderdeel van onze routine. Over deze voorbeelden moest ik nadenken. Normaal sta ik er niet bij stil.

Soms wel. Mijn kinderen stelden een paar jaar geleden de vraag of we in Engeland op fietsvakantie konden gaan. Dat leek ze geweldig. In eerste instantie zie ik dan beren op de weg: alle dagen fietsen? Met kinderen die sneller willen dan ik kan? In de warmte (en 25 graden is voor mijn lijf al warm)? Met een waslijst aan dingen die ik niet mag eten?

Dan ga ik actief puzzelen. Waarom moeten we eigenlijk in de zomervakantie? Stel dat ik elektrisch zou fietsen, … De afgelopen twee jaar hebben we in Nederland stukjes van de puzzel geoefend. Die vakantie in Engeland gaat er komen!

Ik doe alles wat voor mij belangrijk is. Soms op een andere manier. Of in een trager tempo. Met hulp. Dus ja die energiebeperking is overal aanwezig, en nergens belangrijk. Ik leef onbeperkt met energiebeperkingen!

PS: Als je je afvraagt, kan ik dat ook? Het antwoord is ja. Het vervolgblog is in de maak. Of bestel meteen mijn boek.